ความรักในมุมมองของคุณเป็นอย่างไร

เรื่องของความรักเป็นเรื่องแบบไหน ช่วยเพิ่มเติมหน่อยครับ

- ความรักมีกี่แบบกัน...

มีคนมาถามฉันว่า "ความรักมีกี่แบบ" แล้วที่เขาว่า
"รักออกแบบไม่ได้" คิดว่าไง

ฉันขอตอบคำถามแรกก่อนว่า
โลกนี้มีคู่รักกี่คู่..ความรักก็มีจำนวนแบบเท่านั้นล่ะ

ฉันไม่เห็นว่า..ความรักของคนคู่ไหนจะเหมือนกันเลย

แม้จะดูเหมือนกันในเรื่องใหญ่ๆ หรือปัญหาหลักๆ ที่เขาเจอ
แต่ในรายละเอียดตั้งแต่เริ่มรัก..
วิธีที่พบเจอกัน..การพัฒนาความรัก
ระยะเวลา..และการเดินทางของความรัก..
ไม่มีใครเหมือนกันเลยซักคู่

เราอาจจะพอจัดคู่แต่ละคู่เข้ากลุ่มแต่ละกลุ่มได้..ตามปัญหาที่เกิด
แต่ทุกๆ คำแนะนำ..
ก็ไม่ได้สามารถช่วยเหลือแก้ไขปัญหาได้ทุกคู่ในกลุ่ม

คนสองคนเท่านั้นที่จะแก้ไข
หรือบอกได้ว่าจะต้องทำยังไงกับเรื่องรักของเรา
เพราะเราสองคนเท่านั้นที่รู้ว่า..ทั้งหมดมันมีรายละเอียดอย่างไร
คนอื่น..ก็รู้เฉพาะที่เขาเห็น..และที่เราเล่าให้ฟังเท่านั้น

ความรักของเรา..
มีเราสองคนที่ใกล้ชิดและอยู่กับมันตลอดเวลา

ความคิดเห็นของคนอื่น..
ก็เป็นเพียงแค่คำแนะนำมาประกอบการตัดสินใจ
หรือเป็นเพียงมุมมองอื่นให้เรามองเห็นทางเลือกอีกมากมาย..
ให้คิดอย่างรอบคอบขึ้น

เพราะฉะนั้นรูปแบบของความรัก..
คนที่จะจัดมัน..ก็คือคนสองคนที่กำลังดูแลมันร่วมกันนั่นเอง

มันก็เลยโยงมาถึงคำถามที่ว่า
"รัก..ออกแบบไม่ได้"

ความรักสำหรับฉัน..
เราสามารถสร้างมันในจินตนาการได้
เหมือนการวาดวิมานในอากาศ
ว่าอยากได้บ้านเป็นแบบนี้ เป็นอย่างนี้

แต่ในความเป็นจริงแล้ว..
มันไม่เหมือนอย่างที่เราสร้างไว้หรอก

ถ้าเปรียบกับงานสถาปัตยกรรม..
เธอไม่สามารถออกแบบบ้านไว้ได้ก่อน
เพราะคนที่เดินเข้ามาร่วมชีวิตกับเธอ..
จะทำให้บ้านแบบนั้นเพี้ยนไป

เขาจะต้องมีส่วนร่วมในการออกแบบร่วมกับเธอด้วย
ต่อให้เธอเตรียมความพร้อมอย่างไร..
ถ้าเธอไม่ได้คิดจะอยู่คนเดียว
ก็ต้องรออีกคนมาแชร์ความคิดกับเธออยู่ดี

คนรัก..มักเข้ามาโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว
เขาเลยมักพูดว่า "รัก..ออกแบบไม่ได้"

เพราะถึงจะออกแบบไว้อย่างไร..
ความรักมันก็ไม่สามารถเป็นไปตามแบบที่เราต้องการ

เหมือนที่เขาว่า..เนื้อคู่ในความฝัน..ไม่เหมือนกับในความจริง
บ้านจริงๆ ..จะให้เคลื่อนไหวไปในทิศทางไหน..เธอควบคุมได้
แต่จิตใจของคนอีกคน..ที่เป็นคู่ของเรา..
มันเป็นสิ่งที่เหนือการควบคุม

เธอไม่สามารถจัดการได้ฝ่ายเดียว..คนสองคนต้องร่วมมือกัน
แต่ฉันเชื่ออย่างหนึ่งว่า..
"รัก..ตกแต่งภายในได้"

ในเมื่อเราเปลี่ยนแปลงรูปทรง แบบแปลนไม่ได้
แต่เราปรับแต่งบ้านเองได้

ถึงเธอจะไม่ได้บ้านอย่างที่เคยฝันเอาไว้..
เมื่อความรักเดินทางมาถึงเธอ..
แต่มันก็เป็นบ้านของเธอ..
เธอเลือกได้ที่จะตกแต่งมันยังไงให้น่าอยู่
ทำยังไงให้เธอและเขาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข..
จัดสรรมุมต่างๆ ของชีวิตให้สมดุล

ห้องทุกห้อง..ก็เหมือนชีวิตรัก..
ที่ต้องทำให้มีสัดส่วนที่เหมาะสมน่าอยู่

แต่หากเธอและเขา..ตกลงกันไม่ได้..ตกแต่งได้ไม่สมดุล
ทำให้ตัวบ้านที่ปลูกสร้างคลอนแคลน..บ้านก็อาจจะล้มครืนลงมา

เพราะฉะนั้น..การที่เธอจะเข้าไปอยู่ในบ้านซักหลัง..
ที่เธอไม่เคยฝันถึงมันมาก่อน
เธอก็ยังเลือกได้..ที่จะตรวจสอบก่อนว่า..

โครงสร้างเป็นยังไง..ปลอดภัยแค่ไหนที่จะอยู่
อย่างน้อยๆ ถ้าเจ้าของบ้านอีกคนใจดี..
ให้เธอมีสิทธิ์เลือกเฟอร์นิเจอร์เองบ้าง
ถึงเธอจะไม่ได้ออกแบบมันเอง..


ความรัก... ทำให้คนๆ หนึ่ง ยิ้มได้ หัวเราะได้ ร้องไห้ได้ ในเวลาเดียวกัน



ความรัก... เกิดจากอะไร
มาตอนไหน เพราะอะไร... ไม่รู้
มีคนบอกว่า ความรักไม่ต้องมีเหตุผล


เรื่องแปลกของความรัก...
คนที่ไม่เคยมีความรัก มักอยากมี อยากได้
ยิ่งไขว่คว้า ยิ่งค้นหา ยิ่งห่างไกลออกไป


พอมีมาให้ลองค้นหา กลับคาดหวังว่าจะเจอสิ่งที่ดีกว่า
แล้วก็ปล่อยให้ผ่านไป


พอเจอคนที่คิดว่าใช่ ก็ดูแลอย่างดี
ทะนุถนอม เอาใจใส่ จนบางครั้งก็หวงมากจนเกินไป
ด้วยความที่กลัวว่าจะเสียของรักไป
แต่บางอย่างที่ไม่ใช่ของเรา สุดท้ายก็ต้องไปเป็นของคนอื่น


บางคนมีสิ่งที่ดีอยู่กับตัว กลับไม่เห็นคุณค่า
ละเลย ไม่สนใจ ทำอะไรตามใจตัวเอง
พอนึกขึ้นได้อีกที คนที่รักเรากลับไปรักคนอื่น
รักคนที่เห็นค่าในตัวเขามากกว่า แล้วก็มานั่งเสียใจ เสียดาย


เคยมีคนบอกว่า...
ความรักของผู้หญิง นับวันยิ่งมากขึ้น
ความรักของผู้ชาย นับวันยิ่งลดลง
เพราะอะไร...


ผู้หญิง... ยอมเป็นคนสุดท้าย ของคนที่รัก
แต่ผู้ชาย... ขอเป็นคนแรก ของคนที่รัก
เพราะอะไร...


ความรัก... อยู่ได้ด้วยการปรับตัวเข้าหากัน
คน 2 คนถูกเลี้ยงดูมาต่างกัน
ความคิด ความรู้สึก ต่างกัน
จะให้มาอยู่ด้วยกัน โดยไม่ต้องปรับอะไร คงไม่มีทาง


แต่ถ้าจะให้คนเดียวปรับตัวเข้าหาอีกฝ่าย
โดยที่อีกฝ่ายกลับทำตามใจตัวเอง
คิดแต่ว่าให้อีกคนรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น


ก็เหมือนกับการที่คนหนึ่งวิ่งไล่ตามอีกคนหนึ่ง
ที่นับวันก็ยิ่งวิ่งห่างออกไป


บางคน... ยอม... ยอมวิ่งตามไปอย่างนั้น
ขอแค่ได้มองเห็นแค่ข้างหลังเขา... ก็เพียงพอ
ไม่ได้หวัง ว่าจะได้เดินเคียงข้าง
เผื่อว่าสักวันที่เขาล้มลง จะได้เข้าไปช่วยพยุง
ให้เขาได้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง
ถึงแม้ว่าเขาจะลุกขึ้นแล้วก็วิ่งห่างออกไปอีกก็ตาม


แต่บางคน... พอรู้ว่ายิ่งวิ่งไปเท่าไหร่
ก็ไม่มีทางที่จะวิ่งตามทัน ก็หยุดวิ่ง
ยอมเดิน เพื่อตัวเอง
รอจนกว่าจะได้เจอคนอื่นที่เดินเร็วพอกัน
ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกัน ไปด้วยกันจนสุดทาง


ความรัก... ทำให้คนบางคน รู้สึกโชคดี
โชคดีที่ได้เจอความรักที่ยิ่งใหญ่ สวยงาม
แม้ว่ามันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยไปตลอด
แต่ก็ยังดีกว่าที่ไม่เคยได้พบเจอ


แต่ความรัก... ก็ทำให้คนบางคน รู้สึกโชคร้าย
โชคร้ายที่ได้เจอกับการหลอกลวง
ทำร้ายจิตใจ ความรู้สึก
ไม่ว่าจะด้วยคำพูด หรือการกระทำ


แล้วเธอล่ะ เป็นคนโชคดี หรือ โชคร้าย
สำหรับฉัน... ไม่รู้สิ
รู้แต่ว่า ฉันคงไม่อยากเจอกับความรักซักเท่าไหร่
เพราะอะไรน่ะเหรอ
ฉันว่า ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
เท่าที่ผ่านมา ฉันอาจจะเหนื่อยแล้วล่ะ
รักคนอื่นมาแล้ว ขอรักตัวเองซักที tb